Home - Inhoud - 911 (1) - volgende - Archief - red.
911 EN HET ZOEKEN NAAR WAARHEID (2)		 WEEK 23
no. 2-06
10 juni
INTERACTIE:
Bijdragen voor de COLUMN-ruimte zijn via redactie in te zenden. Graag ondertekening met e-mailadres. Ook een fotootje behoort tot de mogelijkheden. Een sleutelwoord of kopje is handig. Plaatsing kan op zich laten wachten door technische problemen, afwezigheid van de muze, vakantie e.d.
ONDERWERPEN:
De columnruimte is vrij. Het kan een persoonlijke oprisping, recensie, mailwisseling, oproep of iets anders zijn. Er geldt in principe een maximum van duizend woorden, maar uitzonderingen zijn mogelijk. Eventueel wordt over de vorm ge-emaild.

De Volkskrant van afgelopen woensdag 7 juni had dan eindelijk onder de kop De Grote Leugen een artikel over - ik citeer - de "wereldwijde beweging die de aanslagen van 11 september toeschrijft aan een complot. Ook in Nederland komen mensen bijeen die hun eigen waarheid over de ingestorte WTC-torens koesteren. 'Nu kunnen we nog zeggen wat we denken' ".
Schrijver Peter Giesen moest waarschijnlijk op de redactie veel weerstand overwinnen. Hij houdt zijn verhaal dan ook afstandelijk, kritisch en vooral ironisch. De complottheoretici worden over één kam geschoren met mantrazangers en tenenlezers. Toch houdt hij het einde open.
Carel Muller mag als eerste en als laatste het woord doen. Hij begint met de schok die hij kreeg toen hij zich via internetbronnen realiseerde dat de officiële lezing van 911 aan alle kanten rammelt en dat er veel argumenten zijn voor nauwe betrokkenheid van de regering-Bush bij de tragedie. Hij besluit met: 'Bush is aan zijn einde. Ik ben ervan overtuigd dat voor het einde van het jaar duidelijk zal worden dat de officiële lezing niet klopt.'
Het artikel valt voor abonnees van de Volkskrant te lezen via Volkskrant nl. De website ditkannietwaarzijn.nl heeft een piratenversie, zie de grote leugen, met tientallen reacties.
Een relevante site is: WanttoKnow-New York Times911.
Hier volgt een reflectie.
911 EN HET ZOEKEN NAAR WAARHEID (2)
Teletekst meldt vandaag dat de Nederlandse NAVO-militairen in Uruzgan, Afghanistan, de afgelopen weken herhaaldelijk slaags zijn geraakt met Taliban. Daarbij zijn aan Taliban-zijde vermoedelijk verscheidene doden gevallen. De Nederlanders zijn eenmaal ternauwernood ontsnapt. Minister van defensie Kamp zegt in een commentaar op de verslechterde situatie dat serieus rekening moet worden gehouden met 'bodybags'.
De oorlog tegen het terrorisme krijgt nationale trekjes. Nederland en het Nederlandse leger zijn er nauw bij betrokken. Des te meer reden goed na te denken over wat er aan de hand is, wat 'the coalition of the willing' en de NAVO-betrokkenheid inhouden, en wat de doelstellingen zijn. Des te meer reden om te kijken naar de achtergronden, naar de tragedie van 911 en het Amerikaanse buitenlandse beleid. Des te meer reden voor onderzoek van 911 en dat beleid.
In een Oscar winnende documentaire over Robert McNamara uit 2003, 'The Fog of War' van de documentairemaker Errol Morris, stelt de voormalige Amerikaanse minister van defensie - zeven jaar hoofd van defensie onder Kennedy en Johnson ten tijde van de Vietnamoorlog - dat diverse malen bijna een kernoorlog is ontstaan door communicatiestoornissen en wat hij noemt een gebrek een 'proportionaliteit' en 'empathie' (inlevingsbereidheid) van de verschillende partijen.
Blindheid, arrogantie en superioriteitsgevoelens speelden de Amerikanen parten in zowel WO-II als de Cubacrisis als de Vietnamoorlog, aldus McNamara (die ten tijde van de documentaire 85 jaar was). Aan het einde van WO-II werd Japan gebombardeerd met brandbommen en kernbommen, waardoor honderdduizenden Japanners vermoedelijk onnodig werden vermoord. (Een oorlogsmisdaad, aldus McNamara: 'Als we verloren hadden, waren we als oorlogsmisdadigers berecht.)
In de Cubacrisis werd een kernoorlog op het nippertje afgewend doordat Kennedy en Chroestsjov in staat bleken tot communicatie en het sluiten van een compromis. 'Het scheelde geen haar of heel Cuba was met de grond gelijkgemaakt en 90 miljoen Amerikanen waren gedood', aldus McNamara.
In de Vietnamoorlog voerden de Amerikanen strijd voor de verbreiding van democratie en tegen het communistische gevaar, en konden en wilden ze niet inzien dat de Noord-Vietnamezen in de eerste plaats een emancipatie- en onafhankelijkheidsoorlog voerden tegen koloniale bezetters - eerst de Fransen daarna de Amerikanen -, aldus McNamara.
Uiteindelijk haalden de Amerikanen bakzeil... na 58.000 doden aan eigen zijde en miljoenen aan de kant van de Zuid- en Noord-Vietnamezen. Als Kennedy niet was vermoord, was het nooit zo ver gekomen, stelt de oude baas vast met tranen in de ogen.
De les van McNamara is duidelijk. Bezint eer je begint. Vermijd overkill en wees te allen tijde bereid naar je eigen motieven en die van de tegenstander te kijken.

Terug naar 911.
In de dagen die op de publicatie van 7 juni volgden, publiceerde de Volkskrant verschillende lezersreacties, waaronder die van ene A.J.M. van de Ven uit Amsterdam, die begint met de krant te complimenteren vanwege het paginagrote verhaal over 911 en die vervolgens de officiële theorie 'de meest absurde complottheorie' noemt (donderdag 8 juni, Forum-pagina). Van de Ven wijst op de onwaarschijnlijkheid dat 'een groep bekende terroristen alle geheime diensten in het ongewisse weet te laten, ongestoord vier vliegtuigen kaapt, in New York met twee vliegtuigen drie gebouwen op hun footprints laat instorten en een derderangs piloot een middelgroot verkeersvliegtuig op duivels kundige wijze volledig in het Pentagon laat verdwijnen'.
Die onwaarschijnlijkheid, dat is een belangrijk element. Waar is ze in het artikel van Peter Giesen?
En op 8 juni slaakt Jan de Vries uit Amsterdam in dezelfde rubriek de mij uit het hart gestolen verzuchting: 'Nu nog eens een keer een echt diepgravend onderzoeksartikel over dit onderwerp, en dan geloof ik écht dat de Volkskrant toch wel een kwaliteitskrant is.'
De Vries slaat de spijker op de kop. Het onderwerp verdient échte onderzoeksjournalistiek. Het kan niet worden afgedaan met een sfeerverhaal over een aspect van de problematiek.
Het artikel van Peter Giesen gaat vooral over mensen die weigeren de officiële lezing te aanvaarden. De kwestie zelf, de ongeloofwaardigheid of onvolledigheid van de officiële lezing, het misbruik van 911 voor het uitvoeren van een verborgen agenda, de nauwe verwevenheid van de neocons in het Witte Huis met de Saoedische oliebaronnen en het huis Bin Laden, de banden tussen de CIA en de Pakistaanse geheime dienst ISI - die mogelijk kaper Mohammed Atta sponsorde -, de vrijheidsbeperkingen in de Verenigde Staten en de mensenrechtenschendingen in Guantanamo Bay en Abu Graib, komen niet of nauwelijks ter sprake. Maar daar gaat het natuurlijk om!

Ik schreef zelf na het verschijnen van het artikel een korte reactie aan Carel Muller, die ik heb doorgestuurd aan Peter Giesen.
'Carel, gefeliciteerd. Je inspanningen hebben vrucht afgeworpen. Wat ook van het stuk gezegd kan worden, het onderwerp heeft de krant pontificaal gehaald.
Verder vallen bij Giesens artikel wel enige kanttekeningen te plaatsen.
Het verhaal heeft voortdurend een licht ironische ondertoon - relatief veel aandacht voor het zogenaamd zweverige van de critici en de complottheoretici, waardoor de lezer hen en hun argumenten niet helemaal serieus hoeft te nemen. Zo is er een nogal definitief klinkende conclusie van TU Delft-expert Jan Vabersky, waarmee de argumentatie van Heller en Jones over de vrije val van de WTC-torens samen met de reïncarnatie-idee wordt weggezet. (Die uithaal naar reïncarnatie - overigens een citaat - is typerend voor de overkill van de sceptici; de discussie kan nooit helemaal feitelijk worden gehouden.)
Waar blijft het gerechtvaardigde pleidooi voor meer onderzoek? Dat had Giesen zeker meer accent kunnen geven (Hij houdt zichzelf ver buiten schot.).
Waar blijft de voor de hand liggende kritiek op het leugenachtige, manipulatieve optreden van de regeringen Bush en Blair met betrekking tot de veronderstelde Iraakse massavernietigingswapens en de daaruit voortvloeiende ongeloofwaardigheid van beide? (Zij hebben daarmee de weg geëffend voor allerlei verdenkingen.)
Waar blijft de constatering dat het er in de kern niet zoveel toe doet of er nu sprake is van een inside klus of een door en door onverantwoordelijk beleid, dat 911 rücksichtloos misbruikt voor instandhouding van de American Dream ten koste van de rest van de wereld.

Hans Grimm