Home - Inhoud - Terug (HB-17) - Volgende - Terug (HB-1) - Infopagina -
HISTORISCHE BEELDEN-17-1: Dirkshorn, kacheltje

Dirkshorn-commune in '75, zoals voor Panorama geportretteerd door Martin Paternotte. Van links naar rechts: Aris Engel, Joop Reinierse, Fred Hakhof, Martin Vernooy, Erna (Roos Westhoff), Hennie Lodewijks, Martin de Rooy (met daar doorheen nog drie kinderen van Martin de Rooy)

Het Bedoeninkje in Dirkshorn (okt. '74 - juli '76): 'going to the country'
De gemeenschap in Dirkshorn - het Bedoeninkje - kende zowel hoog- als dieptepunten. Er klonk de verzuchting dat 'het conflict daar nog eens dunnetjes werd overgedaan', maar uiteindelijk bleek het project een leerzaam experiment in de ontwikkeling van de fase- en sociowoningen.
De gemeenschap bestond bijna twee jaar, tot juli '76, en kreeg veel publiciteit. Ze werd opgezet in oktober '74 en er waren tal van personen aan verbonden, onder anderen: Joop Reinierse, Ton Wilkes, Henny Lodewijks, Driekus Schoonheim, Bert-Jan Hibma, Fred Hakhof (allen oud-pupillen), Aagje Soede, Martin Vernooy en diens vriendin Erna, Aris Engel, Jan Jaap Berkhout, Ellie van de Pieterman, Ida van Dam, Gerda (later Anna) Schut, Hans Bogers, Thomas Nelissen (die opnieuw een biologisch-dynamische tuin aanlegde) en de oud-supervisor van Lorentz, Martin de Rooy.
Enkele oud-pupillen zouden in de loop van die jaren naar huis worden gehaald, anderen konden uiteindelijk zelfstandig wonen. Aris Engel vertelde dat in Dirkshorn in zekere zin het democratiseringsproces zijn voltooiing kreeg, doordat 'de jongens volwaardige medezeggenschap opeisten: 'one man, one vote'! (interview zomer 2001)
Anna Schut had een overwegend goeie tijd: ze had een 'Pipo'-woonwagen op het terrein, spon wol, die ze verfde en in Amsterdam aan winkeltjes verkocht, en ze werkte intensief in de tuin van Thomas, die zich steeds meer bezighield met de makrobiotiek van Michio Kushi. Het werd voor haar minder leuk toen er verwijdering ontstond over uitgangspunten, wat uitmondde in irritatie over gedrag tussen enkele communeleden: 'Het conflict liep verder uit de hand: het doel (samen werken en wonen in verdunningsfilosofie) takelde af'.
Uiteindelijk brak de commune op. Martin de Rooy had een baan bij de Sociaal Pedagogische Dienst in Alkmaar gekregen en ging daar wonen (later verhuisde hij naar het Groningse Leek, wijdde zich geheel aan de muziek en richtte het Vestibule-ensemble op).
Martin Vernooy verhuisde naar Utrecht, naar zijn vriendin Erna. Thomas begon voor de derde keer een b.d.-bedrijf, na Dennendal en Dirkshorn, in de Betuwe. Anna Schut en Hans Bogers trokken naar Den Haag, waar Hans een baan als staflid kreeg bij de Emilie-Hoeve, een destijds bekende kliniek voor drugsverslaafden. Aris keerde terug naar Culemborg, waar hij voor de periode in Dirkshorn met oud-Dennendallers had samengewoond.

Bronnen: Aris Engel, Anna Schut, Aagje Soede (zie voor meer over Na Dennendal... de Chronologie III)