HOME - INHOUD - TERUG - VOLGENDE EEN MOOIE SNEEUWBAL: 3.3: Middelenman

Ontleend aan Nieuw-Dennendalposter

'Across the Great Divide...' Ik spoelde op Dennendal aan via de Palmkazerne en het Haagsche Tehuis voor Ongehuwden (HTO), dat als uitvalsbasis diende voor duistere werkzaamheden bij het Centraal Bureau voor Statistiek (CBS). Na de Utrechtse School voor Journalistiek was ik in september '69 ingelijfd bij de afdeling Gravendienst (lijkenpikkers) van de Intendance. In de kale kantine van de Palmkazerne raakte ik in de ban van Herbert Marcuse en op 13 oktober deed ik een beroep op de Wet Gewetensbezwaren. De Bond van Dienstweigeraars (Witte BVD) zetelde destijds in de Kosmos in Amsterdam en stond sterk onder invloed van de Kabouterbeweging, waar de idee had post gevat om de krijgsmacht van binnenuit te hervormen door middel van de 'Volksuniversiteit voor sabotage, pseudo-erotiek en andere vormen van democratisch verzet' (Tasman: 63). BVD-actievoerder Jan Halkes probeerde mij uit dien hoofde te interesseren voor protest- of sabotagedienst ('suiker in de tanks!'), maar de commissieheren staken daar tijdens de behandeling van mijn beroep op 6 april 1970 een stokje voor en erkenden mij prompt als gewetensbezwaarde. Het HTO zat vol jehovagetuigen en alcoholisten. Mijn tewerkstellingsplek, het CBS, bleek een barre ambtenarij en bovendien ideologisch verwerpelijk vanwege de actie tegen de Volkstelling van '70. Het leven bleef draaglijk dankzij mijn lotgenoten. Samen met de kameraden was ik actief voor de Soldatenkrant en radicaliseerde met de dag. We hadden ontmoetingen in het BBK-gebouw (Bond van Beeldende Kunstenaars) in Den Haag en verdiepten ons in een lijvige marxistisch-leninistische brochure van studenten van de TH-Delft - rode vlag in de hoek. Na acht lange maanden, in maart '71, was de situatie bij het CBS onhoudbaar geworden en plaatste defensie mij over naar Dennendal, waar ik een grote klerenkast kreeg toegewezen in Fabiola, boven het bibliotheekje van zuster Krik. Ik stond na een bezoek aan de Keet, waar ik tot 'middelenman' was gebombardeerd, wat onwennig in het kale kamertje, maar achter de ruiten groeide een enorme spar, zodat het met enige fantasie net was of ik in een boom woonde. Ik draaide met een Mascotte-vloeitje en wat kruimeltjes Rode Libanon een Winner-shagje en zette The Band op: Across the Great Divide...